بررسی اپیدمیولوژیک نئوپلازی های خوش خیم و بدخیم در کودکان 0-14 ساله مراجعه کننده به مرکز پاتولوژی بیمارستان خاتم الانبیاء زاهدان سالهای 73-77

نئوپلاسم ها یکی از بیماریهای شایع در انسان می باشد و به عنوان یکی از مشکلات بهداشتی دنیا محسوب می شود بطوریکه در آمریکا دومین علت شایع مرگ و میر در کودکان 1-14 ساله را تشکیل می دهد. سرطانها در نقاط مختلف جهان میزان بروز و شیوع متفاوتی دارند که برای تحقیقات بعدی در در مورد عوامل خطرساز و سایر موارد باید میزان بروز و شیوع و الگوی سرطانها در آن منطقه مشخص گردد، که متاسفانه چنین اطلاعات جامعی در کشور و استان ما وجود ندارد. این تحقیق یک مطالعه مقطعی-توصیفی می باشد که با مراجعه به مرکز پاتولوژی بیمارستان خاتم الانبیاء زاهدان که تنها مرکز پاتولوژی در استان می باشد و بررسی پرونده های 5 ساله اطفال 0-14 ساله ای که نمونه بافت گرفتار آنها به این مرکز ارسال و تشخیص آنها یکی از نئوپلاسمهای خوش خیم و بدخیخم بوده است انجام گرفته است . سپس پراکندگی نوع تومورهای خوش خیم و بدخیم، پراکندگی جنسی و سنی تومورها تعیین گردید. در کل 547 کودک مبتلا به یکی از انواع تومورهای خوش خیم و بدخیم مورد مطالعه قرار گرفت که 34/7 درصد آنها بدخیم بودند از تعداد کل سرطانها جنس مذکر 59/8 درصد و جنس مونث 40/2 درصد را تشکیل می دادند. کانسرهای بافت خونساز (all) شایعترین نوع بدخیمی در بین بیماران بود که با آمار جهانی مطابقت داشت درجه دوم شیوع را لنفوما و پس از آن تومورهای بافت نرم (را بدومیوسارکوما) به خود اختصاص داده است که تفاوت میزان بروز و شیوع سرطانها را در این منطقه نسبت به سایر مناطق جهان مطرح می نماید. این تفاوتها در استان ما می تواند دستخوش عواملی چون عدم امکانات کافی جهت تشخیص کانسرها، نبودن مرکز ویژه انکولوژی در استان، کمبود تعداد پزشک جراح در رشته های مختلف که بیماران خارج استان مراجعه می نمایند عدم ارسال کلیه بافتها خارج شده از بدن به مرکز پاتولوژی (به خصوص در مراکز سرپایی) باشد. لذا تعیین دقیق الگوی کامل سرطانها و میزان بروز آنها در کشور و استان و بررسی علل این تفاوتها نیاز به طراحی یک سیستم جمع آوری اطلاعات کامل در مورد تومورها در کل جامعه و استان دارد.